Çoook uzun zaman oldu hiç bir şey yazmadım. Günler öyle zor, Hayat öyle yıpratıcı ki artık kendimi tanıyamıyorum. Geçecek diye ümit ediyorum, herşey geçer ve her şeye alışılır , hayat bu değil mi?Neyyssseeee.....
22 aylık olmamıza bir hafta kalan şu günlerde, diyebilirim ki Beren Duru resmen konuşuyor. Öyle çat pat değil, patır patır.2 haftadır aşırı ilerledi , herşeyi söylüyor. Yeni duyduğu kelimeleri de hemen tekrarlıyor ve hafızaya alıyor. Espriler yapıyor, kıkır kıkır dolaşıyor. Hele bir evin dışına çıkın kendilerini yakalamak imkansız. Yaramaz demek istemiyorum, aşırı hareketli ve meraklı, bütün algıları açık bir küçük hanım.
Fiziksel gelişimimiz ise hala pek yolunda değil, ufak tefek ilerliyoruz işte.
Allahım, Yüce Rabbim bir mucize , bir mucize lütfen artık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder